W terenie zabudowanym, w blokach mieszkalnych dotychczas udawało się
pracować z konwencjonalną mocą 100W. Ostatnio jednak, w wyniku nowszych
wymagań ekologicznych, wystąpiły dwa rodzaje trudności: pozwolenie na
instalowanie anteny i konieczność pomiaru natężenia pola. Wielu krótkofalowców
ma trudności z uzyskaniem pozwolenia na instalowanie anteny, a gdy tę
przeszkodę się pokona, zawsze może znaleźć się sąsiad ze starym telewizorem
lub antena TV ze wzmacniaczem, które nie są odporne na promieniowanie
elektromagnetyczne. Dodatkowo w niektórych krajach przy instalowaniu nadajników
o mocy ponad 10W obowiązuje dokonanie pomiaru natężenia pola elektromagnetycznego
w pomieszczeniach w pobliżu anteny. To wszystko spowodowało zwrócenie
uwagi na urządzenia mniejszej mocy i to przenośne, wygodne do zabrania
na wycieczkę, urlop lub do "chaty".
Ostatnio Włodek SP5DDJ napisał kilka artykułów opublikowanych w Świecie
Radio i QTC, propagujących urządzenia QRP a nawet QRPP, udowadniając,
że dla łączności DX-owych zmniejszenie mocy nadajnika można zrekompensować
większą cierpliwością i lepszą umiejętnością nawiązywania łączności. Przeniesienie
stacji w teren pozamiejski, np. do "chaty", znacznie zmniejsza
poziom zakłóceń, dając stacji QRP przewagę w stosunku do stacji QRO znajdującej
się w otoczeniu miejskim. Jest to szczególnie istotne obecnie w związku
z wprowadzaniem coraz to nowszych systemów transmisji przewodowej (PLC,
TV kablowa, a także lokalne sieci łączności radiowej itd.), które powodują,
że często odbiór w dolnych pasmach KF jest utrudniony, a nawet czasami
niemożliwy. Kierownik Laboratorium ARRL, W1RFI, stwierdził, że przy dobrej
antenie 10W jest wystarczająco dużą mocą.
Trzej podstawowi producenci sprzętu dla radioamatorów spostrzegli potrzebę
produkowania lekkich, energooszczędnych przenośnych urządzeń QRP, posiadających
większość cech klasycznych transceiverów 100W. Tak więc powstawały kolejne
wersje transceiverów QRP bazujące w części głównej na ich większych braciach.
Aktualnie dostępne transceivery KF QRP zestawione są w tabeli 1.
Jak z powyższej tabeli wynika, Icom, choć z opóźnieniem, uruchomił także
produkcję transceivera KF QRP IC-703. Jego konstrukcja oparta jest na
IC-706MkIIG, nawet wygląd zewnętrzny jest podobny. Wersja IC-703 obejmuje
zakresy KF, wersja IC-703 Plus ma dodatkowo zakres 6m.
Podstawowe parametry zestawione są w tabeli 2.
Jako wyposażenie dodatkowe (opcyjne) Icom oferuje 27 pozycji w tym anteny
samochodowe z dostrajaczami, filtry wąskopasmowe, plecak, zasilacz, kable,
mikrofony i głośniki, syntezer mowy itp.
Każda firma, wypuszczając na rynek nowy model, stara się, w ramach konkurencji,
wprowadzić jakąś nowość. W ten sposób, często nie rezygnując z różnych
"wodotrysków" z poprzedniego modelu, dodaje coś nowego. Czasami
są to rzeczy istotnie użyteczne, częściej jednak są to dodatkowe możliwości,
z których w praktyce się nie korzysta lub traktuje jako zabawa z ustawianiem.
Transceiver IC-703 jest przeznaczony w dużym stopniu dla młodzieży, pozwalając
na przeżycie "przygody radiowej" podczas wycieczek lub wakacji.
Pomocnym w tym jest układ umożliwiający na oddzielne umieszczenie baterii
i części głównej wraz z anteną w plecaku, zaś manipulatora na pasku z
przodu. Na fotografii 2 pokazano sposób wykorzystania IC-703 podczas marszu
przy jednoczesnym wykorzystaniu wielofunkcyjnego plecaka LC-156. Pakiet
baterii BP-228 na 9,6V pozwala na pracę do 7 godzin w cyklu TX: RX: pauza
= 0,5: 0,5 : 9 w modzie SSB.
Poniżej podanych będzie kilka interesujących rozwiązań zastosowanych w
IC-703 [1], [3], [4].
Automatyczny dostrajacz antenowy (tuner) należy do użytecznych dodatków,
których nie ma w IC 706MKIIG. Jest on wstawiony w miejsce stopnia końcowego
(100W) i pozwala na dopasowanie anten w bardzo szerokim zakresie impedancji
wejściowej, a mianowicie od 16,7W do 150W dla wszystkich pasm amatorskich
od 160 do 6m.
Analizator dopasowania anteny (WFS) umożliwia optymalizację anteny, w
szczególności prętowej, do pracy w danym paśmie. Wskaźnikowi beleczkowemu
można nadawać różną szerokość pasma 10/50/100 i 500kHz.
Analizator widma, szczególnie przydatny w paśmie 50MHz pozwala na ustawienie
odbiornika na "dyżurnej" częstotliwości, np. 50,180MHz i obserwowanie,
czy pojawiają się jakieś nowe stacje. Wybrać można kroki w lewo i w prawo
od 0,5kHz do 100kHz.
Klucz z pamięcią staje się obecnie standardem w wyposażeniu transceivera.
Wbudowany klucz CW dysponuje trzema blokami pamięci po 50 znaków. Pozwala
on także na zmianę tonu towarzyszącego 300 - 900Hz.
Wysoka stabilność częstotliwości 0,5 ppm jest uzyskana dzięki zastosowaniu
oscylatora termicznie stabilizowanego TCXO, działającego także przy pracy
oszczędnościowej (z baterii 9,6V).
Cyfrowa obróbka sygnałów (DSP) jest realizowana klasycznym układem Icom
UT-106, który może redukować szumy (15 stopni) i wycinać interferencje
nawet do 65dB. Jest znany już z IC-706. W niektórych wersjach IC-703 jest
on wbudowany na stałe, w innych stanowi wyposażenie opcyjne.
Dynamika odbiornika według badań laboratorium ARRL [3] jest znacznie lepsza
od starszego o cztery lata IC-706MKIIG, szczególnie przy pomiarach dwutonowych
według nowszych kryteriów (odstęp 5kHz zamiast 20kHz).
Pozostałe parametry i możliwości są takie jak w starszym IC-706MKIIG [5].
Cena katalogowa firmy AES w USA dla IC-703 wynosi 680$, zaś dla wersji
IC-703Plus wynosi 770$. Dla porównania cena o 4 lata starszego, ale 100
W IC-706MKIIG wynosi 800$.
Zdzisław Bieńkowski SP6LB
[1] http://www.icom.co.jp/world/products/amateur/703
[2]
http://www.chq-inc.com/icom/ic-703-plus.html
[3] Icom IC-703 HF Transceiver, Brian Proce, N4QX, QST 07/2003
[4] Leistungstark mit QRP, Juergen Sapara DH9JS i inni, CQ DL 9/2003
[5] IC-706 MKIIG i Yaesu FT-100, Z. Bieńkowski SP6LB, Świat Radio 1/2001
Pełny tekst artykułu na stronach magazynu
|