Nadal jednak jest to metoda droższa, choć ceny układów systematycznie
spadają. W DDS przebieg wyjściowy jest wytwarzany w sposób całkowicie
cyfrowy, można wręcz powiedzieć, że jest on obliczany. Przedstawiony syntezer
częstotliwości został opracowany przez niemieckiego krótkofalowca DL4JAL.
Przedstawiony syntezer częstotliwości, zbudowany w oparciu o generator
VFO z bezpośrednią przemianą częstotliwości - DDS, wyświetlaczem LCD i
sterowaniem mikroprocesorowym, opracowany przez niemieckiego krótkofalowca
DL4JAL, w ostatnim czasie jest z powodzeniem odwzorowywany w naszym kraju.
Redakcja ŚR uzyskała zgodę konstruktora na zamieszczenie schematu wraz
z niezbędnym opisem (artykuł w całości był publikowany m.in. w "Funk"
11/02). Zamieszczone na naszych łamach zdjęcia udostępnił SP7WCL, który
zbudował i przetestował kilka takich układów.
W końcowej części artykułu znajdują się usprawnienia SP3PJ, a także inne
wypowiedzi konstruktorów na temat zaprezentowanej syntezy.
Budowa syntezera
Opisany układ, którego schemat znajduje się na rysunku 1, wykorzystuje
możliwości wysoko zintegrowanego układu scalonego DDS firmy Analog Devices
- AD9850 (zakres częstotliwości od 0 do 34MHz). Wskaźnikiem częstotliwości
i informacji o aktualnych parametrach jest wyświetlacz ciekłokrystaliczny
LCD, zawierający dwuliniową matrycę po 16 znaków. Całość jest sterowana
mikroprocesorem AT89C52 z serii Atmel MC-51. Użycie pamięci EEPROM pozwala
uzyskać olbrzymią liczbę pamięci częstotliwości, teoretycznie do 400 -
po 200 dla VFO A i B, a także umożliwia dopasowanie częstotliwości generatora
w zależności od użytej częstotliwości pośredniej transceivera i planowanego
rodzaju mieszania. Cały układ jest przy tym niewiele większy niż wyświetlacz
LCD.
DL4JAL postawił sobie za cel skonstruowanie uniwersalnego układu generatora
VFO, który będzie mógł być zastosowany do urządzenia nadawczo-odbiorczego
własnej konstrukcji, z dowolną częstotliwością pośrednią i różnymi koncepcjami
mieszania (VFO poniżej lub powyżej odbieranej częstotliwości). Strojenie
częstotliwości przebiega za pomocą tarczy zliczającej impulsy.
Rysunek 2 przedstawia mozaikę płytki drukowanej oraz rozmieszczenie elementów
układu.
Wejścia i wyjścia płytki (dołączenia przewodami) zostały ujęte w tabeli
1.
Proces sterowania układu AD9850 jest niezbyt skomplikowany. Wystarczają
tylko piny WCLK, FQUD i D7. Do D7 zostają doprowadzone dane, WCLK otrzymuje
sygnał taktu, i w końcu impuls H przełożony do FQUD uaktywnia nową częstotliwość.
Szeregowy przesył danych jest 40-bitowy. 32 bity, jako podwójne słowo,
określają częstotliwość pracy generatora. Pozostałe 8 bitów są w tym przypadku
bez znaczenia; na zakończenie bitów częstotliwości dołączone jest słowo
0H.
Wybór szeregowego przesyłu danych jest rozpoznawany przez układ dzięki
odpowiedniemu przyłączeniu niewykorzystanych wejść: D2=L, D1=H, D0=H.
Do obliczenia częstotliwości służy, podobnie jak dla AD7008, następująca
formuła:
232 x częstotliwość = podwójne słowo : Częstotliwość zegara
Jeżeli np. chcemy nastawić częstotliwość DDS na wartość 3MHz:
232 x 36 x 10 = 128849019 (dziesiątkowo) :108 = 7AE147Bh (hexadecymalnie)
= 111101011100001010001111011 (binarnie).
Przy szeregowym przesyle danych jako pierwszy wysyłany jest najniższy
bit.
Pobór prądu
Szczególnie w przypadku urządzeń własnej konstrukcji, przy pracy QRP,
pobór prądu odgrywa dość duże znaczenie. Dla przedstawionego układu zmierzony
prąd wynosił 125mA przy 12V. Przy przejściu w stan czuwania wartość ta
spada do 115mA. Choć nie jest to bardzo mało, mimo wszystko dużo mniej
niż w przypadku układów z wykorzystaniem AD7008.
Przełączanie pasma
W celu przełączenia pasma (160-10m) do czterech pinów (nóżek) układu zostają
podane odpowiednie sygnały, które są odczytywane przez mikroprocesor.
W stanie niepodłączonym panują na tych pinach stany wysokie (H). W tym
przypadku na wyświetlaczu LCD pojawia się informacja "Zmiana pasma".
Ma to szczególny sens w przypadku konstrukcji z wymiennymi modułami w
zależności od używanego pasma. Poprzez właściwe połączenie jednego lub
kilku z tych czterech pinów do masy zostaje układowi przekazana informacja,
na jakie pasmo powinien się przełączyć. W celu oszczędności poboru prądu
oraz zmniejszenia zakłóceń powodowanych przez pracę szybkiego układu cyfrowego,
mikroprocesor pracujący początkowo w trybie aktywnym (receive mode) po
wykonaniu wszystkich postawionych mu zadań przechodzi w tzw. stan uśpienia
(idle mode) i reaguje na nowe rozkazy przy użyciu przerwania (interrupt).
Oznacza to, że rozpoznanie nowego, nastawionego pasma nastąpi dopiero
po poruszeniu pokrętłem strojenia lub naciśnięcu jednego z przycisków.
Jest to w zasadzie pomijalna "wada" układu, gdyż częstotliwość
przełącza się natychmiast po pojawieniu się przerwania (problem ten rozwiązuje
prosty układ opracowany przez SP3PJ i zamieszczony na rysunku 3.
Przyjęte w syntezerze DL4JAL konfiguracje przełączeń (pin na masę) zostały
zamieszczone w tabeli 2.
Przełączanie rodzajów modulacji - MODE
Przewidziane do tego celu dwa piny są - jak w przypadku opisanego powyżej
przełączania pasm - bez podłączenia w stanie wysokim H. Służą one do wyświetlenia
na wyświetlaczu LCD używanego w danym momencie rodzaju modulacji:
CW
LSB
USB
MHz
Nadawanie, włączenie nadajnika
Te dwa wejścia służą do sterowania transceivera. Jeżeli zostanie naciśnięty
klucz, spowoduje to przejście wyjścia "nadawanie" ze stanu wysokiego
H w stan niski L. Jednocześnie przeprogramowany zostanie układ AD9850,
wytwarzając częstotliwość wskazywaną na wyświetlaczu. Dotyczy to przypadku
pracy w transceiverze CW, gdzie podczas nadawania generator wytwarza bezpośrednio
częstotliwość nadawania, co eliminuje mieszacz nadajnika, gwarantując
doskonałe spektrum. Wyjście "nadajnik włączony" może być użyte
do przełączania torów w transceiverze. To wyjście jest zgodnie z przyjętą
zasadą aktywne dla stanu L i poprzez programowaną nastawę w Menu wyłączane
z opóźnieniem (0-2,55s).
Podczas nadawania jest także uruchamiana jeszcze jedna pętla czasowa -
tzw. locktime (ustawiona na 2s). Po wielu przemyśleniach autor doszedł
do wniosku, że najłatwiejszym i zarazem eleganckim rozwiązaniem umożliwiającym
podczas pracy CW zmianę prędkości nadawania znaków jest użycie do tego
celu pokrętła strojenia. Jest to możliwe, gdyż podczas nadawania nie ma
konieczności zmiany częstotliwości. Aktywność funkcji "LOCK"
jest wskazywana na wyświetlaczu LCD. Każdy impuls z gałki strojenia podczas
nadawania włącza pętlę czasową na nowo.
Gałka strojenia
W oryginale został zastosowany obrotowy nastawnik impulsowy sprzedawany
przez firmę Conrad Elektronik, dający 100 imp./obrót. W przeliczeniu na
częstotliwość daje to 1kHz/obrót Strojenie jest bardzo precyzyjne i wolne,
istnieje także możliwość zmiany prędkości. Wystarczy nacisnąc jeden z
przycisków, aby 10-krotnie zwiększyć krok strojenia. Użyty nastawnik jednocześnie
rozpoznaje także kierunek obrotu i przekazuje informację w postaci sygnału
TTL na pin DIR. W zasadzie można użyć dowolnego nastawnika obrotowego,
posiadającego dwa kanały wyjściowe dające prostokątne sygnały przesunięte
w fazie o 90 stopni. Podobne nastawniki są używane np. w magnetowidach.
Program (software)
Naturalnie dopiero odpowiednie oprogramowanie pozwala na "powołanie
do życia" naszego układu i nadaje transceiverowi naszej konstrukcji
komfort obsługi fabrycznego produktu.
Układ mikroprocesora AMTEL AT89C52, zawierający Flash EEPROM, z powodzeniem
pozwala na realizację zarówno prostych, jak i bardzo złożonych projektów
przy stosunkowo niewielkim nakładzie pracy. Układ ten posiada 4x8 I/O
piny i Code-Flash-EEPROM 8kB. Program został w całości napisany w asemblerze.
W programie wykorzystano procesy sterowane poprzez użycie przerwań (interrupt).
Układ AT89C52 umożliwia korzystanie także z przerwań wielopoziomowych,
co znalazło zastosowanie w przypadku naszego układu.
Pierwszy problem pojawił się w obróbce sygnałów z gałki strojenia (impulsów).
Gałka ta daje 100 imp./obrót. Przy szybkim kręceniu może dojść do zliczania
nawet do 500 imp./s. W zasadzie dla nowoczesnego mikroprocesora ta liczba
wydaje się jeszcze dość mała, lecz przyjrzyjmy się dokładniej wszystkim
zadaniom, jakie muszą zostać wykonane dla każdego pojedynczego impulsu:
- dodawanie lub odejmowanie kroku do (od) częstotliwości;
- sprawdzenie, czy częstotliwość nie wykracza poza pasmo amatorskie;
- wyświetlenie nowej częstotliwości na wyświetlaczu LCD;
- dodanie lub odjęcie (zależnie od programu pasma) zaprogramowanej częstotliwości
p.cz.;
- przełożenie z kodu BCD na wartość binarną;
- pomnożenie przez wartość stałą;
- załadowanie poprzez szeregową szynę informacji do układu DDS;
- za pomocą impulsu LOAD przejęcie i potwierdzenie nowej częstotliwości.
Aby wszystkie zadania zostały zrealizowane wystarczająco szybko, konstruktor
układu wykorzystał możliwości, jakie daje sterowanie z wykorzystaniem
przerwań i podzielił zadania. Zliczanie impulsów z tarczy nastawnika jest
realizowane przez przerwanie, dzięki czemu żaden z impulsów nie będzie
pominięty. Główna pętla robocza ma za zadanie realizację wszystkich zadań
wymagających stosunkowo dużo czasu. Oznacza to, że punkt 1 zostaje rozłożony
na trzy fazy:
- stwierdzenie, ile impulsów dochodzi od ostatniego obliczenia;
- przemnożenie liczby impulsów przez wartość kroku;
- dodanie (lub odjęcie) wyniku obliczenia do (od) częstotliwości.
Każde nowe obliczenie wymaga około 3,4ms. Jednocześnie są obliczane częstotliwości
do odbioru i do nadawania, co upraszcza przechodzenie z odbioru na nadawanie
przy czasie wynoszącym zaledwie 0,4ms. W celu eliminacji zakłóceń spowodowanych
pracą procesora, konstruktor zastosował podczas odbioru aktywację tzw.
trybu uśpienia (idle). Przejście procesora w ten rodzaj pracy następuje
natychmiast po wykonaniu wszystkich postawionych mu zadań. W tym stanie
pobiera on około 5mA i reaguje tylko na ponowne pojawienie się przerwania.
W naszym konkretnym przypadku są to zewnętrzne przerwania 0 i 1 (zrealizowane
za pomocą diod na wejściu interrupt extern -1). Przy naciśnięciu jednego
z przycisków, poruszeniu gałką strojenia lub naciśnięciu klucza - procesor
przechodzi natychmiast w normalny tryb pracy. W przypadku nadawania procesor
nie przechodzi w tryb uśpienia, gdyż wykonuje zadania i obsługuje pracę
programowanych pętli czasowych (opóźnienie przy przejściu z nadawania
na odbiór oraz blokada częstotliwości - LOCK).
Funkcje realizowane przez program
Opisana wersja software'owa realizuje następujące funkcje:
- zmiana pasma poprzez piny (opisane wyżej);
- dowolna konfiguracja p.cz. (EEPROM);
- przełączanie nadawanie/odbiór;
- sterowanie krokiem strojenia;
- szybka zmiana ustawienia kroku strojenia;
- ręczne sterowanie (PTT);
- zapamiętanie częstotliwości dla każdego pasma;
- praca FULL BK - szybkie przełączanie nad./odb. (0,4ms);
- klucz elektroniczny z pamięcią jednego znaku;
- 10 szybko dostępnych pamięci dla każdego pasma osobno;
- dwie niezależne częstotliwości - VFO-A, VFO-B;
- praca ze splitem częstotliwości;
- wyświetlanie rodzaju modulacji na wyświetlaczu (LSB/USB/CW);
- praca układu w trybie generatora pomiarowego.
Przy zmianie pasma częstotliwości A i B zostają zapamiętane przez EEPROM.
Program kontroluje także, czy znajdujemy się w obrębie pasma amatorskiego,
dopuszczając jego przekroczenie maksymalnie o 10kHz. Przyjęta metoda,
wskazująca wszystkie procesy na wyświetlaczu LCD, pozwala na jednoczesne
dopasowanie parametrów do nowych możliwości i konfiguracji bez przebudowy
układu czy przepisywania programu. Dzięki temu stało się możliwe zawarcie
w programie rozszerzeń umożliwiających opcjonalną pracę wobulowaną i sterowanie
generatora poprzez szeregowy port RS232. Układ wraz z programem jest emulowany
przez 80C535. Do tego procesora jest dołączony symulator pamięci EEPROM.
Każdy krok może być w ten sposób załadowany do symulatora i przełączany
poprzez reset 80C535. Przepisywanie programu z 80C535 do AT89C52 jest
wykonywane za pomocą łączenia plików i dwóch makro.
Obsługa, funkcje
Gałka z tarczą impulsową służy przede wszystkim do przestrajania generatora.
Zmiana częstotliwości następuje (w zależności od użytej tarczy) z prędkością
100 kroków/obrót przy programowanym kroku: 10, 20, 50 do 100Hz. Naciśnięcie
przycisku 2 (FAST) zwiększa krok 10-krotnie.
Przy aktywnym kluczu elektronicznym możemy ustawić prędkość kluczowania
gałką strojenia od 1 do 255. Nowa, przyjęta wartość nie jest odkładana
do pamięci EEPROM, pozostaje jednak zachowana w RAM aż do momentu wyłączenia
zasilania.
Poza gałką strojenia do obsługi generatora zostały użyte cztery przyciski.
Za pomocą tych przycisków i gałki przewijamy strony naszego Menu, co pozwala
na realizację wielu różnych, zaprogramowanych funkcji.
Przycisk 1 służy do ustawienia podstawowych parametrów układu, jak częstotliwość
p.cz., wybór pamięci jednego znaku i wyjściowej prędkości elektronicznego
klucza CW.
Naciśnięcie przycisku 2 bez poruszenia gałką strojenia zwiększa krok 10-krotnie
(FAST), ponowne naciśnięcie powoduje powrót do normalnego stanu. Zostaje
to też wskazane na wyświetlaczu w postaci litery "F" w szeregu
za wskazaniem aktywnej częstotliwości (A/B). Przy naciśnięciu przycisku
2 i jednoczesnym kręceniu gałką pojawiają się na wyświetlaczu wielkości
kroków będących do wyboru w postaci przewijających się cyfr 10, 10, 50,
100Hz. Zatrzymując gałkę na wybranej wartości, puszczamy przycisk 2, co
potwierdza wybór.
Naciskając przycisk 3 uzyskujemy możliwość zapisania aktualnie ustawionych
częstotliwości A i B do pamięci EEPROM. Dla każdego pasma możemy zapamiętać
w ten sposób do 10 częstotliwości. Jeżeli wszystkie 10 zostaną zapełnione,
zapamiętanie nowej częstotliwości powoduje wyrzucenie z pamięci najstarszego
wpisu. Zapamiętane częstotliwości wraz z numerem pamięci są wyświetlane
na LCD. Wystarczy podczas przewijania pamięci zatrzymać gałkę i puścić
przycisk, a generator przejmuje natychmiast żądaną, zapamiętaną wartość.
Naturalnie istnieje też możliwość przerwania procesu przewijania pamięci.
Jeżeli wcześniej mieliśmy włączoną funkcję RIT, to przy przejęciu nowej
wartości częstotliwości z pamięci funkcja ta zostaje wyłączona.
Naciśnięcie przycisku 4 wybiera poprzez kręcenie gałką funkcje:
- zamiana częstotliwości generatorów A/B;
- zrównanie częstotliwości A=B;
- praca w trybie SPLIT (na wyświetlaczu pojawia się na górze "S");
- włączenie RIT (na wyświetlaczu pojawia się "R").
Podstawowe nastawy
Przycisk 1 umożliwia, wraz z pokrętłem strojenia i innymi przyciskami,
ustawienie kilku podstawowych parametrów pracy generatora. Poprzez naciśnięcie
przycisku 4 zostają one zapamiętane w pamięci EEPROM.
1. Wartość częstotliwości pośredniej: wszystkie kolejne cyfry liczby określającej
częstotliwość są ustawiane osobno na żądane wartości od 0 do 9. Gałka
strojenia działa w tym wypadku tylko przy kręceniu w prawo. Dokładność
ustawienia wynosi 1Hz.
Przycisk 1: kursor na lewo
Przycisk 2: kursor na prawo
Przycisk 3: przerwanie nastawiania
Przycisk 4: OK.
2. Rodzaj mieszania częstotliwości z częstotliwością p.cz. Określa, czy
częstotliwość p.cz. jest dodawana, czy odejmowana od częstotliwości VFO.
Miejsce ze skrajnej prawej strony odpowiada pasmu 160m; ze skrajnej lewej
pasmu 10m.
Przycisk 1: kursor na lewo
Przycisk 2: kursor na prawo
Przycisk 3: zmienne między 1 a 0
1 - generator powyżej p.cz.
0 - generator poniżej p.cz.
Przycisk 4: OK.
3. Timer LOCK określa czas (od 0 do 255ms), po którym pokrętło strojenia
funkcjonuje ponownie jako nastawnik częstotliwości. Po tym czasie procesor
przechodzi w stan uśpienia. Stan LOCK dokumentuje na wyświetlaczu litera
"L" w prawym dolnym rogu.
Przycisk 1 do 4: OK.
4. Timer - wyłączenie nadajnika. W tym parametrze zostaje określony czas,
po którym, po zakończeniu nadawania, nastąpi przejście transceivera na
odbiór (wartość od 0 do 2550ms). Funkcja ta wyświetlana jest w prawym
dolnym rogu jako "S".
Przycisk od 1 do 4: OK.
5. Prędkość klucza elektronicznego. Za pomocą pokrętła strojenia od 0
do 255.
Przycisk 1 do 4: OK.
Klucz wyłączyć: nacisnąć i puścić przycisk 1.
6. Pamięć jednego znaku. Umożliwia ustawienie pięciu pozycji: 0 do 4.
0 - wyłączona pamięć jednego znaku;
1 do 3 - tylko w ostatnich25%, 50%, 75% czasu trwania kreski;
4 - podczas całego czasu trwania kreski (100%).
Praca w trybie generatora pomiarowego
Jeżeli chcemy wykorzystać układ do pracy jako generator pomiarowy, łączymy
piny 2 i 3, służące do rozpoznania pasma, do masy. Ostatnia używana częstotliwość
zostaje zapamiętana w pamięci EEPROM. Częstotliwości A i B przyjmują wartość
10,0MHz. Proces sumowania/odejmowania p.cz. zostaje dezaktywowany. Przycisk
1 posiada teraz inną funkcję: krótkie naciśnięcie zmienia krok z 10Hz
na 1kHz, ponowne naciśnięcie zmienia go na 100Hz i ponowne na 10Hz. Dzięki
tej wygodnej procedurze nastawienie dowolnej częstotliwości z przedziału
10Hz...34MHz z dokładnością do 10Hz przebiega sprawnie i szybko. Przycisk
4 umożliwia korzystanie z funkcji A/B i A=B. Poza wartościami A i B na
wyświetlaczu w prawym rogu wyświetlana jest aktualna wartość kroku strojenia.
Opisana wersja programu zajmuje 6kB w pamięci AT89C52. Pozostałe 2kB mogą
być użyte do rozszerzenia trybu generatora pomiarowego o funkcję wobulowania
i podawania wartości częstotliwości na wyjście RS232.
Modyfikacje DDS
Obliczenie poprawki częstotliwości kwarcowego generatora odniesienia dla
cyfrowego syntezera DDS VFO DL4JAL wg SP3PJ.
Powyższy syntezer z układem AD9850 jest sterowany generatorem kwarcowym
o częstotliwości od ok. 100 do 125 MHz. Dokładność wskazań skali VFO (transceivera)
zależy od dokładności pomiaru częstotliwości tego generatora przed jej
wpisaniem do programu ddskonst.exe i przed jej zaprogramowaniem w mikroprocesorze
AT89C52. W przypadku błędu w pomiarze tej częstotliwości VFO będzie generowało
częstotliwości niezgodne ze wskazaniami skali. Taki przypadek może zaistnieć
wówczas, kiedy nie posiadamy dokładnego miernika o wymaganym zakresie
częstotliwości. Ten błąd może być skorygowany przez dokładny pomiar częstotliwości
heterodyny jednego z pasm, leżącej znacznie niżej (poniżej 40MHz) od częstotliwości
generatora kwarcowego, a po dokonaniu obliczenia według podanego niżej
sposobu - ponowne zaprogramowanie mikroprocesora.
Do obliczeń przyjmiemy następujące oznaczenia:
fx - poprzednio zaprogramowana częstotliwość generatora kwarcowego (należy
ją zapisać)
fs - częstotliwość wyświetlana na skali
fhz - zmierzona częstotliwość heterodyny wybranego (możliwie najwyższego)
pasma
fho - obliczona częstotliwość heterodyny (właściwa)
fp - zaprogramowana i zmierzona dla wybranej opcji (USB, CW, LSB) częstotliwość
pilota
Obliczenia:
fho = fs + fp
(dla częstotliwości heterodyny powyżej częstotliwości roboczej).
błąd heterodyny fbh = fhz ąfho
obliczenie poprawki częstotliwości
Przykład obliczenia:
Poprzednio zaprogramowana częstotliwość generatora = 112663450Hz
Na skali ustawiamy np. częstotliwość = 21100000Hz
Obliczamy częstotliwość fho dla fp = 9 MHz i opcji USB = 21100000 + 9001500
= 30101500Hz
Pomiar częstotliwości heterodyny fhz jest np. równy = 30101530Hz.
Wielkość błędu częstotliwości heterodyny wynosi 30101530 - 30101500 =
+30Hz
Poprawka częstotliwości fbx powinna być równa ponieważ zmierzona częstotliwość
heterodyny fhz była większa od częstotliwości obliczonej fho, to należy
nowy wpis częstotliwości fxs powiększyć o obliczoną wartość fbx.
W tym przypadku fxs = 112663450 + 112 = 112663562Hz
Gdy fhz jest mniejsze od fho, należy częstotliwość fxs pomniejszyć o obliczoną
wartość fbx.
Błąd częstotliwości heterodyny maleje wraz ze zmniejszeniem częstotliwości
pasma.
Pomiar częstotliwości należy wykonywać po uprzednim wygrzaniu zarówno
miernika, jak i samego mierzonego urządzenia. Należy się też liczyć z
tym, że częstotliwość heterodyny (VFO) będzie inna latem w temperaturze
otoczenia +27°C, a inna zimą, przy temperaturach ujemnych.
Skala nie odzwierciedla zmian częstotliwości VFO i będzie ją także wyświetlać
nawet przy wyłączonym generatorze, podobnie jak w innych współczesnych,
fabrycznych urządzeniach. Pewne są tylko zmiany częstotliwości podczas
przestrajania VFO, lecz nie sama częstotliwość z dokładnością do 10Hz,
jak niektórzy posiadacze, także urządzeń fabrycznych, sądzą. W zależności
od rodzaju generatora fx, jego dryft częstotliwości podczas grzania może
wynosić 150...2000Hz.
Uwagi SP7EWL
Wykonałem kilka układów DDS i jestem z nich bardzo zadowolony (bardzo
dobra stabilność i - wbrew obawom - duża czystość sygnału wyjściowego).
Układ wykonałem na podstawie opisu z CQDL/FA na płytce autora, zmodyfikowanej
w niektórych miejscach (zmiana regulatorów 78L05 na SMD, zmiana oscylatora
na 160MHz dla AD9851).
Mam również rysunek płytki w wykonaniu SP9DTI (u którego TRX z wykorzystaniem
DDS jest już uruchomiony).
Zbyszek SP7EWL (sp7ewl@wp.pl)
Krótkie porównanie z UNISYNT
Syntezer ten byłby normalnym układem przedstawianym przez Analog Device,
gdyby nie to, że na wyjściu nie posiada filtru dolnoprzepustowego, który
powinien odcinać produkty pasożytnicze wytwarzane przez DDS. Czy ktoś
widział wykresy widma samego DDS?
W UNISYNT pętla PLL dodatkowo spełnia rolę filtru DDS. Ponadto sam DDS
nie wygeneruje 2GHz. Opisany syntezer nie pracuje na wyższych częstotliwościach
i aby uzyskać 28MHz przy filtrze 9MHz, jest konieczne wykorzystanie jego
częstotliwości 19MHz. To wymaga solidnych filtrów RX i solidnego ich ekranowania
ze względu na lustrzanki. Ponadto przedstawiony układ jest co najmniej
trzy razy droższy niż moje opracowanie.
Piotr Krzyżanowski SP3ABG
Najważniejsza różnica w stosunku do UNISYNT stosowanego w Digitalu jest
ta, że nie ma tutaj żadnych cewek i żadnego dostrajania. Są dwa VFO, praca
RIT i SPLIT, jest dziesięć pamięci każdego VFO na każdym paśmie. Jest
klucz elektronowy, którego ja nie używam (nastawianie tempa od 0 do 256
znaków). Kroki strojenia 10, 20 50 i 100Hz oraz szybkie strojenie razy
10. Granice pasm ą10kHz włączone lub wyłączone. Regulowane czasy przełączenia
odbiór nadawanie. Możliwość ustawienia w Menu dla dowolnej częstotliwości
pośredniej. Przełączenie USB/LSB wraz ze zmianą częstotliwości pilota
zmienia częstotliwość VFO, co powoduje prawidłowe przełączenie wstęg bocznych,
a nie tylko odwrócenie widma, jak ma to miejsce w niektórych urządzeniach
fabrycznych.
Opis DL4JAL załączony do płytki, a dotyczący ustawienia i wykorzystania
wszystkich funkcji jest dość ubogi.
Rozprowadzana swego czasu płytka SP3LYM była lepiej skompletowana, lecz
w tej chwili należałoby ją również usprawnić.
Poziom wyjściowy jest dość mały (?8dBm), co wymaga użycia dodatkowego
wzmacniacza, odpowiedniego do stosowanego typu mieszacza. Niestety układ
generuje też "ptaszki" i dla tego lepiej jest, gdy jest on zbudowany
jako oddzielne, "drugie" VFO. Ja mam układ wstawiony do wspólnej
obudowy TRX-a, tuż obok układów wejściowych, jednak znakomita większość
tych "ptaszków" znika pod szumami antenowymi po jej podłączeniu.
Programowanie procesorów zdalnie lub "hurtem" raczej nie wchodzi
w rachubę, ponieważ należy najpierw do programu wpisać dokładną częstotliwość
uruchomionego generatora, aż do dziewiątego miejsca. Ponieważ ja trochę
eksperymentuję, chciałbym mieć własny programator w domu.
Alfred SP3PJ (sp3pj@go2.pl)
Pełny tekst artykułu na stronach magazynu
|