O przygotowaniach do megaekspedycji, podróży, organizacji pracy w ekstremalnych warunkach terenowych opowiadał uczestnik wyprawy – Robert Luśnia SP5XVY. Na spotkaniu obecnych było około 20 krótkofalowców głównie z Oddziału Terenowego PZK OT-25. Statystykę z wyprawy odnoszącej się do SP zamieszcza Świat Radio 5/06.

Wyprawa na 3y0x na Peter I Island przygotowywana była 3 lata. W poprzednie 2 lata statki nie dostały pozwolenia  wpłynięcia na wody arktyczne. Następnym problemem było zdobycie pozwoleń na pobyt ludzi na anktartydzie. Pozwolenia wydane były pod warunkiem iż na wyspie po zakończeniu pracy zostaną tylko „ślady butów”. Ochrona środowiska była bardzo rygorystyczna, wszystko musiało być z wyspy zabrane, posprzątane w przeciwnym razie na wyspę poleciałaby ekipa sprzątająca i na koszt uczestników dokonała porządku.

Jest to najdroższa wyprawa w dziejach historii krótkofalarstwa. Koszt wyprawy wynosił około 0,5 mln dolarów .Koszty w 70% kosztów wyprawy poniosło 21 krótkofalowców uczestników wyprawy w tym Robert SP5XVY. Średnia wieku operatorów wyniosła 52 lata.

Peter I Island to wyspa o wymiarach około 20x 15 km z najwyższym szczytem 1650 m npm. Posiada on wysoki klif od 50-300m na którym jest lodowa czapa. Wylądowanie na wyspie jest możliwe tylko helikopterem.

Operatorzy wylecieli z Chile(Punta Arenas) samolotem B7 na King George Island a dalsza podróż odbyła się statkiem.Podczas podróży statkiem aktywny był znak XR9A/mm.
Po dopłynięciu do wyspy okazało się iż pogoda jest na tyle zła że musiano pozostać na statku przez 41 godzin. Skały wyspy były pokryte około 200 metrową warstwą śniegu.

Wyprawa zabrała z sobą  na wyspę 15 ton sprzętu z czego około 6 ton pozostało na statku między innymi zestaw anten odbiorczych 4-squer K9AY wykonanych przez Bogdana SP3RBR na dolne pasma 160 i 80.

Helikopter dokonał transportu sprzętu w specjalnych siatkach. Lotów tych było około 150 Maksymalnie mógł zabrać jednorazowo ładunek 700kg. Średnio były trzy loty na godzinę.

Na wyspie postawiono 6 namiotów (CW, SSB, stołówka, 2 sypialnie i Bio collection unit). Uruchomiono 9 generatorów o łącznej mocy 41,5 KW. Moc ta nigdy nie została w pełni wykorzystana.  Uruchomiono 9stanowisk pracy w eterze. Każde stanowisko wyposażone było w ICOM 756 pro III, PA ALPHA 99 i odpowiednie anteny (verticale, 2el yagi, dipole) Ciekawostką jest rozwieszenie 3el YAGI na 160m  dosłownie 1metr nad śniegiem w kierunku północnym.

Wszyscy operatorzy, którzy pracowali na 160m stwierdzili iż była ona lepsza niż ant pionowa Batlle Creak(160m) z około 60-cioma przeciwwagami. Niestety po pięciu dniach pracy wiatr napędził tyle śniegu iż została ona całkowicie zasypana i przestano na niej nadawać.
Do odbioru używano wyłącznie ant. Nadawczych .Nie było postawionych innych ant odbiorczych.

Ogrzewanie namiotów było gazowe z tym iż ze względów bezpieczeństwa sypialnie A i B nie były ogrzewane. Robert SP5XVY stwierdził iż dobry śpiwór pozwolił spokojnie spać przy temperaturze dochodzącej wewnątrz sypialni czasami do -10 stopni Celsjusza. Cała operacja trwała 10,5 dnia .

Przeprowadzono 86888 qso z około 25 tys różnych stacji. Czyli kolejny raz potwierdza się to iż 1/3 łączości  podczas ekspedycji daje ilość stacji które z nia pracowały. Przeprowadzono 114 łączności EME 144 Mhz w tym dwie z SP (SP2OFW i SP6GWB). Łącznie wykonano 154 loty helikopterem celem transportu sprzętu i ludzi z wyspy na statek i odwrotnie.

Na kolejnych zdjęciach Robert SP5XVY i uczestnicy bardzo interesującego spotkania.

Dziękujemy za konspekt tekstowy Przemka SP7VC oraz zdjęcia Tomka SP5UAF.

Info de sp3iq.

20-04-2006