• Krótkofalowy obwód Fuchsa dla QRO

Wbrew twierdzeniom spotykanym w wielu publikacjach zastosowanie obwodu Fuchsa nie ogranicza się bynajmniej do niskich mocy nadawania (QRP). Przy właściwym doborze elementów można korzystać z niego również dla typowych mocy nadawania rzędu 100W.

Bodźcem do opracowania układu Fuchsa dostosowanego do pracy z mocą 100W stał się planowany przez autora urlop na Gwadelupie. Układ ten miał w zamierzeniach autora zastąpić dużą i ciężką skrzynkę antenową „Smart tuner”.
Zasada pracy układu została opatentowana przez austriackiego krótkofalowca dr. Józefa Fuchsa OE1JF w 1927 r. Polega ona na zasilaniu anteny półfalowej [lub o długości równej dowolnej wielokrotności połówki fali – przyp. tłum.] na jednym z jej końców poprzez dostrojony do częstotliwości pracy równoległy obwód rezonansowy. Kabel zasilający o niskiej impedancji falowej (50Ohm) jest podłączony do odczepu cewki, natomiast charakteryzująca się dużą impedancją wejściową antena półfalowa – do gorącego końca obwodu.
Zadaniem konstruktora był odpowiedni dobór elementów, tak aby jednocześnie uzyskać nieduże rozmiary urządzenia. Dla większości krótkofalowców najtrudniejszą sprawą może być zaopatrzenie się w kondensator zmienny o dostatecznej wytrzymałości napięciowej.
Źródłem zaopatrzenia mogą być zapasy znajdujące się u kolegów lub giełdy radioamatorskie. Spośród zapasów zakupionych w ciągu wielu lat na giełdach i targach krótkofalarskich autor wybrał nieduży powietrzny kondensator zmienny o pojemności 360pF. Po rozdzieleniu pierwotnie zlutowanych ze sobą sekcji i połączeniu ich szeregowo powstał kondensator o pojemności ok. 90pF. Przy okazji uzyskano też dwukrotnie wyższą wytrzymałość napięciową kondensatora. ...

Joachim Pflitsch DL7YCQ

ŚR 01/2006