Międzynarodowa społeczność krótkofalowców zrzeszona w ARISS zainicjowała niecodzienny program edukacyjny, adresowany głównie dla młodzieży szkolnej i akademickiej, którego celem jest popularyzacja astronautyki, pobudzanie zainteresowania naukami technicznymi i radiokomunikacją amatorską. Podczas zaplanowanego na początek lutego 2006 roku spaceru kosmicznego, załoga Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) wypuści zużyty rosyjski skafander kosmiczny Orłan-M. Pusty skafander będzie pełnił rolę nosiciela radioamatorskiego satelity, któremu nadano nazwę SuitSat-1. W trakcie  swojej krótkiej, kilkutygodniowej misji, SuitSat-1 będzie wysyłał na częstotliwości radioamatorskiej zaprogramowane komunikaty w kilku językach oraz obrazy kodowane amatorskim systemem telewizyjnym SSTV. Do skafandra dołączono komputerowy CD-ROM, zawierający kolekcję 300 obrazów nadesłanych od szkół i organizacji edukacyjnych z całego świata. Zapisano na nim rysunki, zdjęcia klasowe, projekty graficzne, wiersze, godła szkół, organizacji skautów (harcerskich) itp.
SuitSat-1 transmisję będzie realizował na częstotliwości 145.990 MHz, z modulacją FM. Moc nadajnika wynosi 0.5 Wata (!). Satelita będzie zasilany wyłącznie z baterii wewnętrznych skafandra. Do odbioru sygnału z satelity nie potrzeba skomplikowanej aparatury. W wersji podstawowej wystarczy standardowa dookolna antena pionowa oraz odbiornik krótkofalarski, lub skaner częstotliwości, pracujący w paśmie 2 m. Planowane są próby wykorzystania krótkofalarskiego systemu łączności umieszczonego na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, jako stacji przekaźnikowej dla sygnałów SuitSat-1. Przemiennik pasmowy (cross-band) będzie retransmitował sygnały na częstotliwości 437.80MHz z mocą 10W. W przypadku odbioru sygnału na tej częstotliwości należy uwzględnić efekt Dopplera (+/- 10 kHz). Dla prostych modelów radiostacji należy odpowiednio zaprogramowaćkanały w paśmie 70 cm.. Przykładowe rozwiązanie:
         Pamięć                       częstotliwości odbioru
        Kanał A                     438.810 MHz
        Kanał B                     438.805 MHz
        Kanał C                     438.800 MHz
        Kanał D                     438.795 MHz
        Kanał E                     438.790 MHz
Do śledzenia trajektorii satelity SuitSat-1 oraz wyznaczania użytecznego dla obserwatora czasu przelotu, należy użyć odpowiednich programów komputerowych służących do precyzyjnego wyznaczenie przelotów, np. darmowego programu Orbitron, do ściągnięcia ze strony: www.stoff.pl, lub wykorzystać internetowe programy śledzące np.: http://science.nasa.gov/Realtime/jtrack/, www.issfanclub.com/modules.php?name=Tracking. Jako obiekt do śledzenia należy wybrać Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS), ponieważ SuitSat-1 będzie poruszał się na zbliżonej orbicie. Uczniowie, nauczyciele, studenci, harcerze, krótkofalowcy oraz wszyscy zainteresowani nietypową misją kosmicznego skafandra, mogą nasłuchiwać wysyłane komunikaty, monitorować funkcje satelity oraz oglądać wysyłane obrazy. Dla zainteresowanych osób, które potwierdzą odebranie komunikatów oraz pamiątkowych obrazków, organizacja ARISS przygotowała specjalny certyfikat. Dla najbardziej wytrwałych nasłuchowców przygotowano specjalny dyplom. Aby go zdobyć, należy odebrać dodatkowe wiadomości, które zostały dołączone do wysyłanych komunikatów. Każdą dodatkową wiadomość nagrano w kilku językach: angielskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim i japońskim. SuitSat-1 powstał przy współpracy NASA, RKA. Sfinansowały go regionalne oddziały ARISS i AMSAT. Pomysłodawcą projektu jest ARISS-Rosja, na czele której stoi Siergiej Samburow (RV3DR). Projekt koordynowali A. P. Aleksandrow i A. Poleszczuk z korporacji Energia, budującej elementy do pojazdów i rakiet kosmicznych. Konstrukcję satelity wspólnie realizowały zespoły amerykańskie i rosyjskie. Do budowy satelity wykorzystano powszechnie dostępne komercyjne komponenty, jak np. nadajnik Kenwood TH-K2. Polska Grupa Amatorskiej Łączności Kosmicznej zaprasza wszystkich kolegów krótkofalowców do udziału w tym wydarzeniu i promocji naszego
hobby wśród młodzieży szkolnej, jako kroku w przygotowaniach szkół do udziału w łączności z astronautami na pokładzie ISS, w ramach edukacyjnego programu ARISS. Liczymy na wasze wsparcie.

Krystian Górski SQ2KL
Andrzej Kotarski SP5ISS
PS. Raporty słyszalności SuiSat-1 można zgłaszać na specjalnej stronie www.suitsat.org
PS2. Artykuł w wersji dla szerokiej publiczności na stronie portalu AstroNet: http://news.astronet.pl/news.cgi?5236

INFORMACJE TECHNICZNE

Odbiór obrazów:
Amatorski system telewizyjny SSTV do kodowania transmisji wykorzystuje podstawowe pasmo kanału FM. SuitSat-1 wykorzystuje standard SSTV typ "Robot 36" (transmisja obrazu trwa 36 sekund). Więcej informacji na stronach: www.ultimatecharger.com/SSTV.html i www.marexmg.org/spacecam/spacecam.html.

Programy dekodujące SSTV:
1. ChromaPix: www.barberdsp.com/,
2. W95SSTV Silicon Pixels: www.barberdsp.com/w95sstv/w95dload.htm,
3. MMSSTV: http://mmhamsoft.ham-radio.ch/,
4. MixW: www.mixw.net/.

Telemetria skafandra:
Pomiar temperatury skafandra jest przekazywany do mikrokontrolera, który przekształca dane na komunikat głosowy. Podczas cyklicznych transmisji telemetrii wysyłane są następujące dane:
1. Czas misji,
2. Temperatura skafandra
3. Napięcie baterii

Sekwencja nadawania wiadomości SuitSat-1:
1. Głosowy identyfikator: "This is SuitSat-1 RS0RS!!" (5 sekund),
2. Międzynarodowa Wiadomość Głosowa,
3. Telemetria lub obraz SSTV (15-45 sekund),
4. 30 sekund przerwy, po której wiadomość jest powtarzana jeszcze raz.

Sekwencja Międzynarodowej Wiadomości Głosowej:
1. Telemetria głosowa,
2. Komunikat w j. rosyjskim,
3. Komunikat uczniów z Europy (w j. hiszpańskim lub j. niemieckim),
4. Komunikat Instytutu im. Baumana (w j. rosyjskim),
5. Komunikat uczniów z Kanady (w j. francuskim),
6. Komunikat Aleksandrowa (w j. angielskim),
7. Komunikat uczniów z Japonii (w j. japońskim),
8. Komunikat uczniów z USA (w j. angielskim),
9. Obraz SSTV.

Krystian Górski
Vy 73s de SQ2KL