Autor tego rysu historycznego i genezy PMR446 uczestniczył w pracach CEPT nad koncepcją i ustanowieniem PMR446, a także, 40 lat temu, w odpowiedzi na apel GOPR, opracował oraz wykonywał radiotelefony "Klimek" i "Wawa", używane w ratownictwie, himalaizmie oraz ekspedycjach naukowych w obszary o ekstremalnych narażeniach klimatycznych. Ostatnio mógł też sprzęt PMR446 ocenić przez dostateczny okres z pozycji użytkownika. Ustanowienie PMR446 to kilka lat prac CEPT: DSI-2, posiedzeń WGFM i FM25 oraz zespołów roboczych, gdzie przewijał się ten temat.

W połowie lat dziewięćdziesiątych, w ramach DSI-2 przemysł podjął starania na rzecz pozyskania częstotliwości dla nowego ogólnodostępnego zastosowania radiokomunikacyjnego. Ta nowa aplikacja, z założenia uproszczona i niewymagająca indywidualnych zezwoleń, miała odpowiedzieć na zapotrzebowanie i wypełnić rynkową lukę. Została prowizorycznie nazwana "Small Business Radio" (SBR), ponieważ pierwotnie widziano jej zastosowanie głównie w małych firmach, dla których procedury zezwoleń i przydziału kanałów sieci PMR są zbyt kłopotliwe i kosztowne.
Apetyty kierowały się w obszar 400MHz, a tam oczywiście w pasmo amatorskie 430-440MHz. Widziałem sens SBR, ale nie w paśmie 430-440MHz. Oczywiste było wzajemne ryzyko konfrontacji nowej aplikacji z używanymi w tym paśmie urządzeniami amatorskimi i radiolokacyjnymi, głównie wojskowymi, także radarami o gigantycznej mocy. Było już dość problemów spowodowanych niefortunnym ulokowaniem pasma ISM i zastosowań LPD/SRD w segmencie 433,05-434,79MHz. Jako reprezentant IARU byłem mocno zaangażowany w obronę integralności i statusu pasma amatorskiego 430-440MHz. Na wczesnych posiedzeniach FM25 (DSI-2) byłem także rzecznikiem służby radiolokacyjnej, która zrazu nie miała tam swojego reprezentanta, a uczestniczący przedstawiciele rządowi nie byli dostatecznie zorientowani w technicznych niuansach różnorodnych radarów oraz dyscyplin amatorskich.
Czas upływał, a temat grzązł w kolejnych przymiarkach do obszarów wokół 400 i 900MHz. Wobec kolejnego impasu, plenarne posiedzenie utworzyło dziesięcioosobowy "zespół ostatniej szansy" i obdarzyło go zadaniem: "spróbujcie po raz ostatni lub zdejmujemy SBR z programu WGFM".
Pamiętam dość napięte posiedzenie tego zespołu, ale wreszcie, późnym wieczorem - udało się! Uzgodniliśmy 446-446,1MHz, ramowe kryteria techniczne (szczegółowymi zajmuje się ETSI) i złożyliśmy sprawozdanie na plenum WGFM. Uczestnicy konsultowali się telefonicznie ze swoimi mocodawcami, aż wreszcie sprawa wróciła na posiedzenie plenarne i została wstępnie zaaprobowana. Zaproszono ETSI do przygotowania projektu warunków technicznych, a WGRR - projektu zwolnienia z indywidualnego licencjonowania oraz regulacji transgranicznych.Dalszy tryb przebiegł już rutynowo: wzajemnie uzgodnione rezultaty WGFM, WGRR i ETSI, w formie projektów Decyzji ERC, trafiły na forum ERC, gdzie 23 listopada 1998 zostały uchwalone w formie trzech Decyzji normujących PMR446 na obszarze CEPT...

SR - 07/2005