Od redakcjiRadiowe sekrety
ŚR nr 07/2006

Podobno sukces w radiokomunikacji radiowej zależy w mniejszym stopniu od nadajnika, a bardziej od odbiornika i anteny. Schyłkowa faza aktualnego cyklu aktywności Słońca zmusza krótkofalowców zainteresowanych DX-owaniem do skierowania się na dolne pasma amatorskie oraz do starannego dobierania anteny i odbiornika. Warto tu zwrócić uwagę na parametry dynamiczne tych ostatnich. Ciekawą analizę części odbiorczych transceiverów do DX-owania przedstawia SP7HT. Niestety, dobre odbiorniki kosztują znaczne pieniądze, więc młodym i początkującym polecamy inny artykuł, poświęcony amatorskiemu odbiornikowi DigiRex.Wydaje się, że DigiReX to idealne rozwiązanie dla wszystkich poszukujących opisów w miarę prostego i nowoczesnego odbiornika KF/CW i SSB (możliwy jest również odbiór AM). Odbiornik ten został skonstruowany przez dwóch poznańskich krótkofalowców (SP3FHI i SP3VZX); wywiad z nimi prezentujemy wewnątrz numeru.
Udostępniony redakcji prototypowy model odbiornika potwierdził pełną przydatność do nasłuchów. Warto dodać, że jest to konstrukcja rozwojowa i na stronie internetowej jej twórców pojawia się wiele nowych pomysłów na jej ulepszanie. Być może za jakiś czas powstanie część nadawcza i uzyskamy wakacyjny transceiver.
Zachęcam również do zapoznania się z kolejnym odcinkiem opisu minitransceivera Antoś. Jestem przekonany, że wielu konstruktorów skorzysta z doświadczeń SP2JQR i zastosuje się do jego zaleceń związanych z uruchamianiem części nadawczej. Jak widać na przykładzie tej konstrukcji, nawet dla doświadczonych konstruktorów układy radiowe mogą mieć wiele tajemnic. Bardzo mnie cieszy, kiedy coraz więcej Kolegów zdradza na łamach pisma swoje "tajemnice", jak choćby ta z uzyskaniem z Antosia ponad 30W mocy wyjściowej!
Innym przykładem zdradzenia swoich sekretów, tym razem antenowych, jest opis konstrukcji anteny magnetycznej przedstawiony przez SP2MBE. Choć anteny magnetyczne są znane od ponad 50 lat i stosowane przez wiele służb profesjonalnych, np. w ambasadach czy na statkach, to w literaturze niewiele jest dokładnych opisów konstrukcji amatorskich. Opis takiej anteny może przydać się wszystkim, dla których problemem jest rozwieszenie choćby pełnowymiarowego dipola na 80m. Myślę wprawdzie, że do DX-owania taka antena się nie nadaje (może się mylę), ale dzięki niej wielu krótkofalowców może mieć szansę na - nie tylko lokalne - rozmowy. Czy taka antena może przydać się np. podczas zawodów IARU Championship, które odbędą się w tym miesiącu?
Jak już pisaliśmy, zespół SN0HQ zrównał się z najgroźniejszymi rywalami - krótkofalowcami Niemiec i w klasyfikacji generalnej zawodów w ostatnich dwóch latach dwukrotnie zajmował II miejsce. Jeżeli jesteś aktywny na pasmach, koniecznie zapoznaj się z regulaminem zawodów, przeczytaj list SP6T - kapitana reprezentacji SN0HQ i weź udział w tych zawodach! Podobno ostatniego roku miejsce pierwsze było tuż w zasięgu ręki, a przegraliśmy z powodu trochę nieodpowiedzialnego zachowania niektórych krótkofalowców tu, w kraju.
Zespołowi SN0HQ i wszystkim polskim krótkofalowcom życzę w tym roku wymarzonego miejsca na najwyższym podium!
Na koniec muszę wspomnieć także o problemach dotyczących przepisów prawnych regulujących ocenę skutków oddziaływania pola elektromagnetycznego i związanej z tym działalności krótkofalarskiej. Polecam artykuł SP6IEQ przybliżający ten temat od strony praktycznej oceny naszej stacji wraz z instalacją antenową.

Redaktor Naczelny
Andrzej Janeczek
sp5aht@swiatradio.com.pl